#ติวพละกับจุนฮเว
ปี๊ด!
สิ้นเสียงนกหวีดที่มาจากลมปากของกรรมการขอบสระว่ายน้ำ
ผู้เข้าแข่งขันกระโดดลงสระว่ายน้ำแล้วเริ่มออกออกความเร็วทันที
ร่างสูงในลู่ที่ห้าขึ้นนำห่างจากลู่ที่หกเพียงแค่หนึ่งช่วงมือ ขาทั้งสองสับขึ้นลงอย่างไม่ยอมแพ้อย่างน้อยก็ให้ขยับออกไปไกลกว่าแค่เพียงเล็กน้อยก็ยังดี
ร่างสูงกลั้นใจเฮือกสุดท้ายถีบน้ำพุ่งตัวไปด้านนำเหนือคนอื่นไปอีกหนึ่งช่วงตัว
สิ้นสุดการแข่งขันเจ้าของรางวัลตกเป็นของร่างสูงลู่ที่ห้าอย่างไม่ต้องสงสัยและที่สองก็ตกเป็นของร่างบางลู่ที่หกไป
ร่างสูงยกยิ้มอย่างมีชัยให้กับตัวเองพร้อมกับหันไปมองร่างบางใกล้ๆที่กำลังเหนื่อยหอบจากการว่ายน้ำเสร็จใหม่ๆบวกกับอารมณ์เสียที่พ่ายแพ้ให้กับคู่ปรับคนเดิมอย่างน่าโมโห
“อย่าสัญญาของเราล่ะ
คิมดงฮยอก”
“ฉันลูกผู้ชายพอ
กูจุนฮเว”
“ที่เดิม
อย่าสายล่ะ”
ภายในห้องพักนักกีฬาที่ปลอดผู้คน
ร่างบางสาวเท้าเข้ามาเปิดล็อกเกอร์ของตัวเองวางหยิบผ้าขนหนูสีเข้มและเสื้อผ้าแห้งสำหรับผลัดเปลี่ยนออกมา
มือเรียวกำลังจะดึงประตูมาปิดไว้สายตาคมดันเหลือบไปเห็นบางอย่างที่น่ารำคาญเข้าซะก่อน
รอยช้ำสองจุดที่อยู่หลังใบหูขาวและบริเวณท้ายทอยทำให้ดงฮยอกอดจะสบถออกมาไม่ได้
กลายเป็นการคลายข้อสงสัยไปในตัวว่าทำไมเพื่อนที่โรงเรียนถึงได้มองเขาด้วยสายตาแปลกๆ
และอีกเช่นเคยกับห้องอาบน้ำร้างผู้คน
กายบางค่อยปลดกางเกงว่ายน้ำเพียงชิ้นเดียวที่ปิดร่างกายส่วนล่างไว้ลงก่อนวางมันไว้ที่ชั้นวางของ
ท่อนบนแสดงให้เห็นร่องลึกตามหน้าท้องประกอบกับกล้ามเนื้อที่เรียงตัวอย่างสวยงามน่าลูบไล้เป็นอีกสิ่งที่สำคัญเพราะมันเป็นตัวเรียกคะแนนจากหนุ่มสาวได้เป็นอย่างดี
เท้าเล็กก้าวเข้าไปในห้องด้านในสุดของห้อง
ฝักบัวถูกเกิดให้รดร่างกายตั้งแต่หัวจรดเท้าอยู่สักพัก
สัมผัสเย็นๆที่เรียกว่ามือมนุษย์ก็ปรากฏบนหน้าท้อง
มือร้ายลูบขึ้นลงอย่างเอาแต่ใจซ้ำยังกระชับสัมผัสโดยการกระตุกร่างบางเข้าชนกับอกแกร่งของตัวเอง
นิ้วซุกซนเลื่อนขึ้นไปสะกิดทักทายกับยอดอกสีชมพู
ปากปีศาจคอยปรนเปรอตั้งแต่ลำคอขึ้นไป จูบซับและไล้เลียตั้งแต่คอขาวจนถึงกกหู สัมผัสที่มาโดยไม่ทันตั้งตัวแต่ชินไปแล้วสำหรับดงฮยอกความเอาแต่ใจของกูจุนฮเว
ร่างบางหลุดเสียงหน้าอายออกมาเป็นพักๆ
การปรนเปรอพร้อมกันทั้งร่างกายแบบนี้ต่อให้ไม่ใช่ดงฮยอก ใครก็ทนไม่ไหวหรอก
และสัมผัสจากร่างกายของจุนฮเวส่วนสุดท้ายก็ปรากฏ
มันคือสิ่งหนึ่งที่กำลังดุนดันช่วงล่างของดงฮยอก
ฝักบัวไม่ได้ถูกปิดแต่อย่างไร
ร่างสูงพลิกร่างอีกคนให้มาเผชิญหน้าพร้อมกับดันหลังให้ติดกับผนังเย็นๆอย่างแรงพร้อมกับข้อมือทั้งสองข้างที่ถูกตรึงไว้ข้างศีรษะ
สัมผัสและอารมณ์ดิบของจุนฮเวกำลังเริ่มขึ้นและคนที่ต้องทนรับมันคือคิมดงฮยอก
รสจูบถูกส่งมาด้วยอารมณ์ร้อนแรงของอีกฝ่าย บดขยี้ริมฝีปากบางจนสัมผัสได้ถึงรสคาวของเลือด
สัมผัสที่คอยิ่งทำให้คนใต้อาณัติเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด
ฟันคมขบกัดลงไปบริเวณกึ่งกลางของซอกคอด้านซ้ายของร่างบางก่อนจะลิ้มรสเลือดกวางน้อยที่ถูกผู้ล่าตะปบกัดด้วยลิ้น
ความแสบร้อนเกิดขึ้นทันที
มือที่ถูกตรึงแน่นได้แต่กำเข้าหากันแน่นระบายความเจ็บปวดและกัดริมฝีปากล่างตัวเองจนได้แผลเพื่ออดทนกับความอึดอัดที่ก่อขึ้นกลางลำตัว
มือข้างหนึ่งถูกปลดออกจากการบังคับ
มือหนาพุ่งเป้าไปที่อวัยวะกลางลำตัว บีบนวดบดคลึงแท่งร้อนจนอีกคนหลุดเสียงออกมา
รูดสาวตั้งแต่โคนจนถึงส่วนปลายอย่างช้าๆก่อนจะเปลี่ยนเป็นการชักรูดขึ้นลงถี่ปลุกอารมณ์คนตรงหน้าให้ตอบสนอง
มือบางข้างที่เป็นอิสระเอื้อมมือไปขยำกลุ่มผมสีบรอนด์โดยไม่ต้องออกคำสั่ง สัมผัสวาบหวามและร้อนแรงที่เกิดขึ้นพร้อมกันเรียกเสียงหวานออกมาจากปากคนตัวเล็กได้เป็นอย่างดี
แต่จู่ๆคนตัวสูงขี้แกล้งก็หยุดการกระทำลง
ร่างบางที่เหนื่อยหอบจากกิจกรรมที่ยังไม่สำเร็จเมื่อครู่ปรือตามองด้วยความสงสัย
สุดท้ายความสงสัยได้คลายออกไปแต่กลับมีความตกใจและความกลัวเข้ามาแทนที่เมื่อเสียงแหบกระซิบข้างหูเบาๆ
“ฉันอยากแกล้งนาย”
ยังไม่ทันสิ้นเสียงนิ้วเย็นทั้งนิ้วถูกสอดเข้ามาที่ช่องทางหลังทันที
เสียงหวีดร้องจากร่างบางนับเป็นความสุขอย่างหนึ่งของกูจุนฮเวแต่จะดีกว่านี้ถ้า...
“เรียกชื่อฉันสิดงฮยอก”
ถ้าได้เขาได้ยินชื่อเขาจากปากของคนตรงหน้า
นิ้วที่สองถูกใส่เพิ่มเข้าไปอย่างเลือดเย็น
จุนฮเวตอนนี้เป็นดังมัจจุราชจะทำอะไรเขาตอนไหนก็ได้หากไม่พอใจ
สองนิ้วใหญ่ขยับเข้าออกด้วยจังหวะที่ช้าจนหน้าโมโห
แต่ยังไม่ทันจะนึกอะไรไปได้มากกว่านี้นิ้วที่สามก็ถูกสอดเพิ่มเข้ามาอีกครั้ง
เมื่อช่องทางที่ร่างสูงเบิกทางเตรียมไว้พร้อมดีแล้ว จุนฮเวจัดการยกขาคนตรงหน้าขึ้นเกี่ยวเอวสอบทั้งสองข้าง
เบียดส่วนหัวของแท่งร้อนตัวเองเข้าที่ช่องทางหลังแล้วค่อยๆดันมันเข้าไปราวกับถนอมร่างคนตรงหน้าทั้งที่เมื่อครู่แทบจะฆ่าร่างบางให้ตายทั้งเป็น
เสียงซี้ดปากจากจุนฮเวเกิดขึ้นเมื่อแท่งร้อนทั้งแท่งเข้าไปในตัวอีกคนจนสุดลำ
ความคับแน่นของร่างบางทำให้จุนฮเวขยับเอวเข้าออกด้วยความลำบาก จังหวะขยับเข้าออกของร่างสูงยังคงทำหน้าที่ได้ดีเหมือนกับการตอบสนองร่างกายของดงฮยอกด้วยการตอดรัด
ปากหนาคอยบดจูบอ่อนโยนส่งไปให้คนตรงหน้า
บ่าไหล่ที่คอยรองรับความเสียวซ่านจากเล็บคมที่จิกลง ร่างสูงผละออกจากปากรสหวานดังเค้กนุ่มละมุนลิ้นไปอย่างน่าเสียดายแล้วให้ความสนใจกับซอกคอสีขาวดังหิมะแทน
จูบดูดุนประทับตรารอยรักลงไปหลายตำแหน่งเพื่อให้รู้ว่าคนนี้มีเจ้าของ เสียงครางที่ออกมาพร้อมกับชื่อของร่างสูงนั้นยิ่งทำให้จุนฮเวคลั่งคนตรงหน้าเข้าไปใหญ่
มือหนาลูบไล้ไปตามร่างกายบางที่บีบส่วนใดที่ตรงนั้นก็มีรอยแดงฝากไว้เสมอ การกระแทกสะโพกซ้ำๆย้ำถี่เพื่อบอกความต้องการของตนเองที่ใกล้เข้ามาถึง
มือบางคว้าแท่งร้อนที่ไม่ได้ปลดปล่อยรูดขึ้นลงซ้ำๆและรวดเร็วจนสุดท้ายน้ำคาวสีขุ่นก็ออกมากเลอะมือพร้อมกับแรงกระแทกสุดท้ายที่มาพร้อมกับน้ำสีขุ่นของจุนฮเวที่ฉีดเข้าไปในร่างกายดงฮยอกจนล้นทะลักออกมาเช่นกัน
และเสียงหวีดครางพร้อมกับเสียงครางต่ำที่เกิดขึ้นและเงียบลงไปเหลือเสียงหอบจนตัวโยนจากดงฮยอกเข้ามาแทนที่แข่งกับเสียงฝักบัวที่ถูกเปิดทิ้งไว้แทน
“ไปอดอยากอดตายที่ไหนมา”
“เปล่านี่
เมื่อคืนก็ยั- โอ๊ย!”
อดจะฟาดมือเล็กลงไปไม่ได้เพราะคนขี้แกล้งพูดถึงเรื่องเมื่อคืน
ก็เมื่อคืนเข้าก็เพิ่งมีอะไรกับจุนฮเวเหมือนกัน...
เพราะงั้นเขาเลยแพ้จุนฮเววันนี้ยังไงล่ะ!!
‘ถ้าพรุ่งนี้แพ้ ต้องให้ฉันลงโทษ ตกลงนะ’
‘ได้เลยกูจุนฮเว ฉันจะไม่แพ้นายเด็ดขาด’ แค่นั้นแหละ
ไอ้บ้านี่มันก็มอมเหล้าเขาแล้วก็พาทำเรื่องอย่างว่า ได้ที่สองก็ดีแล้วคิมดงฮยอก
“เอาน่า
เดี๋ยวสอนเอง”
“คราวที่แล้วก็พูดแบบนี้
ก็ไม่สอนสักที นายก็หลอกฉันมาทำแบบนี้ตลอด” ปากบางยู่ลงเมื่อสิ้นประโยค
จุนฮเวมันคนเจ้าเล่ห์!
“ก็นี่แหละสอน
อันดับนายก็ดีขึ้นเรื่อยๆไม่ใช่หรือไง”
อีกคนกลับตอบมาหน้าตายทำเหมือนว่ามันเป็นเรื่องธรรมดามากๆ ถึงจุนฮเวจะไม่อาย
แต่ดงฮยอกอายนะเว้ย!!
“พอแล้ว
จะไปเรียนกับคนอื่น ไม่เรียนกับจุนฮเวแล้ว”
“กล้าก็ลองสิดงฮยอก
แฟนนายโหดมากไม่รู้หรือไง”
“แต่นายก็กลัวฉันอยู่ดีใช่มั้ยล่ะ
นอนข้างนอกละกันคืนนี้ เหอะ!”
พูดจบก็สะบัดตัวเดินออกจากห้องน้ำไปไม่รอคนที่อ้าปากข้างในห้องน้ำทันที
“ไม่เอานะดงดงจ๋า
ให้จุนเน่นอนด้วยนะ จุนเน่จะไม่แกล้งอีกแล้ววว~~”
จบเถอะ...
อย่าลืมสกรีมที่แท็ก #ติวพละกับจุนฮเว เยอะๆนะคะ ไรท์รออ่านอยู่นะคะ หนึ่งสกรีมหนึ่งกำลังส่งต่อถึงเรื่องราวต่อไปของบีจินเลยจ้า
อยากอ่านบีจินไวๆก็สกรีมเข้ามาเยอะๆนะคะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น